Yedi, Kırk, Yetmiş

Bu sene torunum 7, oğlum 40, ben 70 yaşındayız...

İnsan hayatı da ayın evreleri gibi

Sezgin Özaytekin'den gelen, yazarını bulamadığım şu ilginç dörtlük sanki tam bu resmi anlatıyor:

Söz güzel, nazım güzel, yazı güzel, süs güzel...
Hat: Kemal Batanay, Ebrû: Mustafa Düzgünman

Herkesin gönlünde vardır bir kemâl endîşesi 

Vardır ashâb-ı kemâlin de zevâl endîşesi 

Mâh-ı nev gayret ider de bedr-i kâmil olmaya 

Zann idersin yok mudur bedrin hilâl endîşesi

ashâb-ı kemâl: olgun kişiler
zevâl: tepeyi aşıp sona erme

mâh-ı nev: yeni hilâl
bedr-i kâmil: dolunay

Vezni bozma pahasına günümüzün diline çevirelim:

Yeni ay gayret eder ayın on dördü olmaya

Yok mudur dolunayın hilal olma endişesi

Ahkaf suresindeki 40 yaş duasını da hatırlayalım:
... ve kırk yaşına varınca der ki: “Rabbim! Bana ve ana babama verdiğin nimet(ler)e şükretmemde ve razı olacağın iyi iş(ler) yapmamda beni başarılı kıl! Benim için de soyumda iyiliği devam ettir! Sana döndüm. Elbette ki müslümanlardanım.”

Altı hafta sonra
... bu ayetin ilginç bir yansıması oldu: Torunumun arkadaşının babası Eser Ser kardeşimiz bu yazıdan çok etkilenmiş ve Bursa'da bir hattata ayeti yazdırmış. İmzasını göremedim ama levhanın arkasında "Talikizade" yazıyor.

40 yaş duası, Ahkaf 15 -- Talikizade
Levhanın zerâfeti, âyetin hikmetini süslüyor