BÜ'75 -- Ellinci Yıl Buluşması
Ellinci yılın ne önemi var? Dünya güneşin etrafında 50 kere, ay da yer kürenin çevresinde 617 kere döndüyse ne olmuş? Bu iki kelime, 18 bin küsur günü ve geceyi özetlediği için önemli: Yarım asır!
 |
| Makine Bölümü -- 28 Haziran 1975 |
 |
| Makine Bölümünden fotoğrafa sığanlar Erhan Çakar, 20 Mayıs 2025 |
 |
| Bu da Ayşe'den geldi -- Tören sonrası |
 |
| Anıldıkça Yaşayanlar -- Yalçın (Resimlere tıklayınca okunaklı oluyor) |
 |
| Şubat sonunda Levent'in kurduğu WhatsApp grubu Dilek ile üç ay sürekli çalıştıklarını burada gözledik |
Kutlama Töreni
Sahneye ilk çıkan iki Ahmet, Alev, Aybüke ve Nüzhet
BÜ Mezunlar Ofisine teşekkür ederiz...
Tekne Gezisi
Ben katılamadım ama eğlenceli Boğaz turu gecenin ortasına kadar sürmüş:
 |
Geçmişe hem mutlu, hem hüzünlü bir yolculuk yaptık. Güzel günleri, bir daha olamayacağımız ‘kişi’yi hatırlamak hüzünlüdür ama hüzün mutlulukla çelişen bir duygu değildir; tersine insanları sevinçlere daha duyarlı yapan bir duygudur.
Anılara çok yaklaştığımız halde dokunamadığımız için hüzün duyarız. İmkansız olanı bildiğimiz için, daha imkansız olanı ise sezdiğimiz için hüzün duyarız. İmkansız olan, geçmişteki güzel günlere fiilen seyahat edebilmektir ama bunu hiç değilse hayal edebiliriz.
İkinci ve daha imkansız olan ise hayal dahi edemediğimiz için öyledir. Geçmişe gidip de hem o günkü hem bugünkü kişiliğimiz birbirine kaynamış olarak - amalgam şeklinde :) - var olmayı hayal dahi edemeyiz. Nostaljinin en çözümsüz bileşeni budur.
Gene de, nostalji yaşayabilmek büyük bir ayrıcalıktır. Yaşanmış olan güzel anların bir daha yaşanamayacağının bilinci ile gene de yaşanmış olmasının sevinci üst üste biner; insana hayatına değer katmış güzel insanları ve de yaşanmaya, hatırlanmaya değer bir hayat yaşamış olduğunu hatırlatır.
158 Yıllık Çınara Balta Vurmak Ülkü Taktak
