Bunca varlık var iken...

Herkes sıkıntıya, bunalıma, depresyona girebilir.
Her yaşta, herkes, en yakınınızdakiler...
Siz farkına bile varmazsınız.

Ananız, babanız, eşiniz, çocuğunuz, kardeşiniz, dostunuz... Hepsi, herbiri sıkıntıya, bunalıma, hatta depresyona girebilir. Davranışları değişmiştir, beklentilerini yerine getiremezsiniz. Size sürekli olarak anlaşılmadığını söyler, şikayet eder. Herzamanki tatlı sözlerinizin hiç etkisi kalmamıştır.

Ne yapmalı?  Bence zamana bırakmalı, iyileşecektir. Bazıları dertleşip içini dökmek istese de, pek çoğu yalnız kalıp tek başına mağarasına çekilmeyi tercih edecektir. Bunalıma giren kişiyi rahat bırakın, üstüne gitmeyin. Onu en çok üzecek soru "Neyin var, ne oldu?" demek. Sorularınız ona yardımcı olamaz ki.

İlham kaynağımız şairlerden birer bunalım satırı hatırlayalım:

Bütün dünyaya küskündüm,
dün akşam pek bunalmıştım
M Akif

Bir de berceste mısralar vardır, okuduğunuz an çarpılırsınız hani. Yunus Emre hazretlerinin sehl-i mümteni ayarındaki mısraları gibi. Nitekim buyurur:
Bunca varlık var iken
gitmez gönül darlığı

Haydi buyrun… Bu dizeyi günde elli kere okusanız elli kere ferahlarsınız. Yalan dünyanın ardına düştüğümüz ölçüde kafamıza dank etmesi gereken bir dizedir bu ve dünyalıklar için çırpındığımız kadar gönlümüzdeki daralmanın artacağını söyleyip durur. Gönül darlığından kurtulmak için bu dizeden daha hikmetli bir öğüt, bize göre, ya hadis, ya ayet olabilir.

Son mektup --- İskender Pala

Burada söz konusu olan "hikmetli ayet" Ra'd 28 olabilir:

Evet, kalbler ancak Allah'ın zikri ile yatışır
elâ biżikrillâhi tatmeinnul-kulûb